PUISI : MENCARI SINAR BAHAGIA

PUISI : MENCARI SINAR BAHAGIA

Dalam samar sinar mentari pagi..

Ku lihat camar unggas beterbangan...

Ke sana kemari bernyanyi riang...

Menyapa kesyahduan dingin pagi...

Menerpa mata redupku....

Mencari sedikit sinar keriangan....

Pencarian ku teruskan...

Tiada hentinya sehingga kutemui...

Cahaya keindahan dan kebahagian...

Bagi menyinari kehidupan ini..

Ketahuilah.....

Penderitaanku hanya tuhan yang tahu....

Betapa pedih dan sakitnya...

Sekeping hati yang terluka...

Yang menharap dan mengharap....

Menumpang kasih hanya sedikit...

Merasai sayang hanya seketika...

Mencari cinta belum tentu terpaut...

Namun....

Aku hanya insan biasa...

Yang punya hati dan perasaan....

Yang inginkan sebuah impian nan indah....

Mencari sinar mentari menyinari kegelapanku.....

Mungkinkah kutemui.....

Ku menanti dan menanti....

Agar sinar kebahagian bersamaku....

Tiada lagi airmata kesediahan...

Perginya sebuah penderitaan.....

Kini....

Sinar kebahagian itu....

Menyapa pintu hatiku....

Mengamit jiwaku nan satu....

Tapi keindahanya dalam kesamaran....

Bertahta disudut hati ini.....

Satu titik sinar kebahagian yang kucari.....

Nilai kasih sayangmu betapa tinggi...

Baru kini kutemui.....

Pengharapanku...

Kupohon padamu ya allah...

Restuilah perjalanan sisa-sisa kehidupan ini...

Agar sentiasa disirami titik-titik hujan...

Nan subur mekar mewangi di taman hatiku....

Bagi menyinari sebuah pencarian.....

Nukilan : mmy/maz melaka 4 Mei 2012